حتما بخونید . . .
مقاله دکتر آرش در روزنامه شرق با عنوان "دانشگاه چیست؟"
سلام . من امروز مطالب را مطالعه کردم و در ذهنم پالایش کردم .
خیلی دوست دارم با اساتید دنیا دیده گفتگو کنم و از تجربیاتشان استفاده کنم .
این مطلب از این جمله بود .
استاد همه جانبه بحث کرده و جای گفتگو نگذاشته اما همانگونه که خودشان گفته اند باید از علم مفید که گذشتگان برای ما گذاشته اند صیانت کرد و با دید انتقادی مهر بطلان به همه دارایی هایمان نزنیم .
در مطلبی که دکتر فرزان از استاد ثبوتی یاد کرده دیدم که استاد در جواب انتقاد برخی اساتید به مقاله گرا شدن اساتید و دانشجویان گفت : (( زمانی هیچ کدام از اینها را نداشتیم و حالا حداقل مقاله نویسی را داریم و برای به دست آوردن مابقی باید تلاش کنیم ، برنامه بریزیم ، آهسته آهسته به پیش برویم ))
به نظر بنده همین جمع های دانشجویی در انجمن ها و فعالیت های فرا درسی که برای نمره صورت نمیگیرد خیلی از خصوصیات یک دانشجوی یادگیر و مشتاق و ایده آل را شکوفا خواهد کرد
چراغی کوچک و کم نور در انجمن روشن کرده ایم که به امید خدا و کمک دوستان سرآغاز شکوفایی دانشجویان گردد.
بر سر آنیم که گر زدست برآید دست به کاری زنیم که غصه سرآید
دکتر منصوری هم از این دست مطالب در کتابها و مقالات خود زیاد دارد . در حدی که ایشان را در حد یک کارشناس در این امور قرار میدهد.
پیشنهادم مطالعه آنها نیز هست . هرچند باید از همه دیدگاه ها استفاده کرد.
از خداوند است همه توانایی ها
به نظر من یکی از وظایف استاد ، دادن انگیزه و نشان دادن راه است ، نه دادن درس .
میگویند معلم اول ارسطو بود و معلم دوم فارابی
دلیل این نامگزاری روش درست تدریس و دانشجو داری آنها بود .
آنها برای تربیت شاگرد ، موضوع را به دانشجو میدادند و بعد از آن فقط همایت میکردند .
دانشجو باید خود سراغ مطالب میرفت و از هر طریقی که میتوانست پژوهش میکرد و نتایج را خدمت استاد میاورد تا استاد مشکلات آن را گوشزد کند .
چیزی شبیه به تز دکترا و خیلی شبیه تر به روشی که در حوزه های علمیه ما صورت میگیرد .
جالبه بدونیم که در مراکز پژوهشی ژاپن از شیوه حوزه های علمیه ما استفاده میکنند و پژوهشگران در مسائل علمی با هم به مباحثه مینشینند و بحث و درس میکنند .
در زمانی که در دنیا از علم به معنای امروزی خبری نبود ، دانشمندان ما اینگونه رفتار میکردند و دانشگاههای جهان از روشی که ما در حوزه ها در همه علوم استفاده میکردیم ، الگو گرفتند .
اما امروز ما روش استاد بگو بشنوم را به پیش گرفتیم و استاد نمره بده برم بالا دیگه
دانشجو باید بولدزر باشه ، از سد استاد بد بگذرد . از سد دانشگاه بد بگذرد ، از سد زمانه بد بگذرد .
خود را به آن طرف کوه ها برساند و الگویی برای همه دوستان و دانشپژوهان شود
مثل پروفسور حسابی ، دکتر منصوری ، پروفسور ثبوتی ، دکتر جناب ، ابن سینا ، بیرونی ، ابن هیثم که حتی در زندان دست از تحقیق بر نداشت در حالی که به مرگ محکوم بود و امروز فردا اعدام میشد بزرگترین تحقیقات در مورد نورشناسی را با حد اقل امکانات در زمانه خود صورت داد که حتی تا مدتها کسی برتر از او نبود.
خلاصه باید رفت و موانع در حدی نیست که مارا از حرکت باز دارد . گویند هنگامی که به آهن آتش را روانه داریم ، محکمتر میشود . مشکلات ما را سختکوشتر میکند و توانمند تر
به قول سهراب سپهری :
پشت دریاها شهریست
قایقی باید ساخت
باید انداخت به آب
دوست دارم کار انجمن همین باشه