به نام خداوند فیزیک دانان
پدید آورنده طول و جرم و زمان
. . .
خدایی که از ذره ای چون فوتون
جهان را به نورش پی افکند بن
دیشب به خواب رفتم در عالم کوانتا
در بین موج و هسته، در داخل اتمها
در هسته خفته بودند جمعی ز نوکلئون ها
بر گردشان دویدم همچون الکترون ها
روی مدار بوهری آرام می خزیدم
فارغ زهرچه تابش یا ریزش اتم ها
باجنبشی جهیدم رفتم مدار بالا
وقتی که باز گشتم آزاد شد فوتون ها
ای صاحب کرامت شکرانه ی نسبیت
روزی تفقدی کن آلبرت (عمران) بی نوا را
منبع :http://www.light-matter.blogfa.com/post-34.aspx
فاطمه روشن